28 Maart.

Zaterdag 28 Maart.
 Vandaag rond een uur of 1 begonnen, ik zou eerder gaan maar er kwam weer van alles tussen. Dan kom je toch gauw tot de conclusie dat de zaterdag te kort is en dat je eigenlijk vaker aan je bus wil werken. Helaas is door de weeks ook niet echt een optie op dit moment I.v.m. stage, maar als die voorbij is dan ga ik zeker vaker aan de slag. Nu is het doordeweekse werk vooral speuren op internet naar onderdelen en hoe je dingen uit of in elkaar zet.

Maar goed, even terug komen op de werkzaam heden die ik van plan ben uit te gaan voeren. Als eerst de kabelboom weg halen (eitje toch?) en dan  even kijken naar de motor of die er al uit kan. Toen ik begon met de kabelboom kwam ik er achter dat de voordeuren best wel in de weg zitten, een deur hebben we weg gehaald voor het gemak. De anderen deur komt later maar door een deuk aan de voorkant in de deur wil ik die even laten voor wat het is.

Na dat de deur er uit was kon ik weer mooi veder met de kabelboom. Eigenlijk zitten er 2 in dus moest er 2 weg werken.  De eerste kon ik vrij makkelijk door het gat aan de voorkant drukken maar de 2^e was toch wel een probleem. Ik dacht dat het zo makkelijk zou gaan maar niks is minder waar. Het viel best tegen en was er lang mee aan het prutsen, door het uitdrogen van rubber en plastic lukte mij het niet en vroeg even om hulp, gelukkig lukte mijn kennis het wel dus ik kon weer veder

De boom hangt dus onder de auto en moet nu helemaal naar achter. Door het wurmen en het prutsen gaat er veel tijd verloren. Soms is het beter om even een iets te laten liggen en met iets anders aan de gang te gaan. Zo gezegd zo gedaan, ik begon aan het mechanische deel. Handrem, koppeling, rem en gas heb ik zitten demonteren en dat ging prima.
 De tijd vliegt als je het leuk hebt zeggen ze, en dat is zeker zo! De tijd vloog voorbij en voor ik het wist was het al weer 9 uur. Ik was even snel nog wezen kijken naar het stoeltje hoe die uit elkaar moet. Dat is later wel handig voor het bekleden

65 Jaar T1

Zaterdag 21 Maart.

Als VW Transporter liefhebber blijft voor mij het 65 jarige bestaan ook niet onopgemerkt, de T1 bestaat deze maant maar liefst 65 jaar! De bouw van dit iconische busje begon op 8 maart 1950, en werd in Wolfsburg gebouwd. Maar om nog even veder de tijd terug te gaan, alles begon in 1947. De invoerder van Volkswagen in Nederland: Ben pon, maakte een schets van een busje. Hij was geïnspireerd door een vervoersmiddel die in de fabriek in Wolfsburg werd gebruikt, en verwerkte er wat gene van de kever in.

2 jaar later werden de eerste 4 prototypes gemaakt, deze moesten wel tegen een stootje kunnen en werden in het echte bedrijfsleven gebruikt. Bij de productie werden de assen van een kever gebruikt. De motor heeft een cilinder inhoud van 1.131 cm3 en levert 18 kW bij 3.300t/min. Het busje had een max van 8 personen, ook was het mogelijk om de banken er snel uit te halen. Zo kon er een laadvermogen worden gemaakt voor maar liefst 750 kg. Daardoor was deze bus voor alles inzet baar

Aan een tempo van 10 busjes per dag werd er in Halle 1 op 8 maart de productie gestart in Wolfsburg. Eind 1950 waren er al 8001 busjes gemaakt. De vraag was enorm, dit mede omdat de prijs maar 5850 Duitse Mark was.

4 jaar na de 1^e productie werd de 100.000^e Transporter gemaakt. In middels zijn er wel 30 soorten. Later lag de productie op 80 stuks per dag. Door dat de maximale capaciteit werd behaald in de fabriek kwam er in 1955 een nieuwe fabriek. Deze was in Hanover-Stocken, en in 1956 rolde de 1^e exemplaren van de band. In totaal werden er wereld wijd bijna 11 miljoen busjes verkocht

De bus werd wereld beroemd in de flowerpower tijd die ook wel door het leven ging als ‘hippiebus’ en op platen hoezen van Bob Dylan en The Beach Boys was hij niet weg te denken. In de 60^e jaren ontdekte ontdekte de hippies deze veelzijdige ‘groovy’ bus. Zij trokken er mee van het ene festival naar een ander happening. Ook in de surf scenes bij film zijn ze vol op aanwezig.

Een bewoner....

Zaterdag 21 maart.

vandaag, een iets wat regen achtige ochtend. Maar ach, gewoon vroeg beginnen en aangezien ik toch in een schuur werk vind ik het niet erg. De radio staat aan en het gestrip en gepruts kan beginnen. Voor een beginnende ‘auto restaurateur’ als ik is het werkplaats handleiding van Hayenes toch wel een must. Hier in staat praktisch alles vermeld over het busje, wat uiteraard erg handig is als ik iets niet weet hoe uitelkaar te halen. Op de planning staat boven aan om het dashboard er uit te halen. Dus daar was ik maar eens aan begonnen. Eerst alle zichtbare schroefjes en boutjes loshalen, foto graferen en dan in zakjes doen, zodat ik het later weer makkelijk kan terug vinden. Daar na op zoek gaan naar de verborgen boutjes en schroefjes, klusje was snel geklaard want ja, zoveel zijn het er ook weer niet. Nog even wat prutsen met de bekabeling van de knopjes en de meters en hij kan er uit.

Waar ik me toch elke keer weer over verbaas is het feit hoe makkelijk de techniek wel niet is in deze bus. Het stelt eigenlijk helemaal niks voor, en juist dat maakt het voor mij erg leuk. Tot nu toe is mijn project nog goed te doen. Wat ik erg leuk vind is (af gezien van het feit dat ik veel gereedschap tot mijn beschikking heb) ik van mening ben dat je eigenlijke maar weinig gereedschap nodig heb voor het demonteren. Een kruiskop schroevendraaier, en platkop en een setje steeksleutels van maatje 10 tot 20, en je kan praktisch alles uitelkaar halen. Of het makkelijk is i.v.m. roest is weer een ander verhaal, ik maak ook veel gebruik van ander gereedschap zoals ratels, inbus enze.

voorkant ventilatie 

Handrem

Na het dashboard moest ook de schuifdeur en aan geloven om er uit te gaan, en uit elkaar gehaald te worden. voor het hemeltjes was ook tijd dus daar gingen we ook mee aan de slag. Het bleek dat er een bewoner (vermoedelijk) uit Amerika over was gekomen naar Nederland. Deze (dooie)muis had denk ik ook nog een hele familie in de bus gehad. De hoeveelheid poep die in het hemeltje zat was ongekend en ik kon dus veel opruimen. Ik vraag me echt af hoe ze in het hemeltje terecht zijn gekomen…..

M’n kennis die ook graag mee helpt die was vooral bezig geweest met de bumper hier zit een beste deuk in, of die nog te redden valt… ik vraag het me af. 

Nu word de bus toch wel heel leeg, op het stuur, bedrading, onderstel en motor na is eigenlijk alles er wel uit. Langzamerhand begin ik ook al wat dingentjes op het internet te zoeken om te kopen. Ik hou jullie op de hoogte uiteraard.

Opruimen en raampjes er uit.

Zaterdag 7 maart.

Aangezien ik een poosje ziek ben geweest waren er geen voortgangen met het busje. Vandaag was het zo ver ik voelde me goed genoeg om weer aan de gang te gaan met de bus. Het is een onbeschrijfelijk gevoel als eindelijk zo’n busje hebt en dan de deur open maakt van de garage……. Daar staat je trots, Je droom, mooi met de voorkant in de zon. Het was overigens een van de eerste mooie dagen van het jaar, dus lekker zonder jas aan het werk.

De laatste keer dat ik bij mij t2 was hebben we hem in de garage gezet met alle onderdelen die ik al had gedemonteerd er in, kort gezegd: het was een zooitje in de bus. Dus de eerste opruim kan beginnen. Alles een plek geven met orde en overzicht is voor mij een vereiste, Je moet tenslotte wel alles terug kunnen vinden. Zeker als je de bus weer in elkaar zet. Bovendien werkt het ook makkelijke en fijner als je in een opgeruimde werkplek werkt

Mijn bus staat in de garage bij iemand die zelf ook veel verstand heeft van het opknappen en restaureren van auto’s. Dat brengt 2 voordelen met zich mee. 1: ik heb zelf nog weinig verstand van hoe alles moet en er is niks fijners als hulp krijgen van iemand die er wel verstand van heeft, EN het leuk vind om te helpen. 2: Het is natuurlijk veel gezelliger om samen met iemand te werken als in je eentje.

Dus…… alles is opgeruimd en nu kan het werk beginnen. We begonnen bij de motor, de gene die mij helpt had een vermoede dat het de bougies zijn die het niet deden. Hij heeft daar naar gekeken maar die waren nog goed, weliswaar iets wat verkoold maar nog relatief goed. Het probleem: ze vonken niet. Er is dus een probleem in de stroom kring. De motor lieten we voor wat het was en begonnen aan de ramen. Voor de een het makkelijkste om te doen, voor mij een raadsel haha dus dat deden we samen. Eenmaal bezig en het is goed te doen, Je moet maar net even die dingentjes weten en dan gaat het wel. Natuurlijk komen er altijd roest plekken boven tafel die je liever niet had willen zien. Zo zit er aan de voorkant een groot gat en achter wat kleine gaatjes. Maar, gewoon positief blijven en dan komt het wel goed, hoop ik dan maar ;)

Voor de rest hebben we nog de 2 achter kleppen er af gehaald en wat kleine dingentjes. Begonnen rond 2 uur en rond 6 uur hielden we er mee op. Toch nog een productief en gezellig dagje! 

Verplaatsen.

                                         In de nacht de bus naar een andere locatie duwen. 

Strippen

In de voorjaars vakantie 21 februari tot 1 maart  ben ik druk bezig geweest met wat strippen hier en daar.  Omdat de bus verplaatst moest worden naar een andere locatie met garage kon ik nog niet alles strippen

Ophaaldag.

Zaterdag 21 februari:

Vandaag hebben we de bus opgehaald! Wat een leuke reacties van mensen onderweg! En ook ontzettend veel reacties thuis (omdat we voor de Aldi wonen zagen veel mensen hem)  

Hier ging mijn moeder ingrid de bus naar de uitgang rijden. aangezien de motor het niet doet moest ik duwen met een medewerker.

Op de auto ambulance 

THUISSSS

Valentijns dag.

Zaterdag 14 februari:

vandaag was ik met m’n vader en een goede kennis naar Autosmeeing gegaan. Deze kennis heeft veel verstand van het restaureren van oldtimers en kon me goed helpen met de eind beslissing. Wederom ging me vader in de kantine koffie drinken en ben ik de showroom in gegaan samen met m’n kennis. We gingen meteen kijken bij de oranje T2 uit Finland die ik op het oog had. Helaas bleek deze veel addertjes onder het gras te hebben en viel dus tegen. Deze bus werd het niet!

Weer gingen we weer alle busjes langs om goed te beoordelen. Ons oog viel op een niet echt mooi uitziende T2 A/B de luxe. Dit busje was uiteindelijk het beste busje prijs-kwaliteit gezien voor ons. Na wat bedenkt tijd en wat overleg hebben we een deal gesloten wat in mijn budget lag. Op 14 maart (Valentijns dag) heb ik mijn droom verwezenlijkt! Ik ben de trotse bezitter van een T2 uit 1972!Ik kon de big smile niet meer van mijn gezicht af halen. Wat was ik blij! (en natuurlijk nog steeds)

Nu moest het papierwerk in orde worden gemaakt en dan kon ik hem de week er op ophalen. YESSS!!!!

Almere.

Zaterdag 7 februari:

Na wat tegenvallers en veel busjes opzoeken viel mijn oog op een busje in Almere van het bedrijf autosmeeing. Ik vond dit via speurders. Snel ging ik samen met mijn vader Hennie en een goede maat Stefan naar het bedrijf om eens te kijken wat hun aanbod is. Toen ik daar aankwam hoorde ik al het brullende geluid van een prachtige T1! WOUW!! Dit moest wel wat gaan worden toch?

Ik kom daar binnen en mijn hardslag ging rap omhoog. Er stonden niet twee busjes naast elkaar maar 15!  De keuze was enorm! Ook stonden er minstens 8 kevers naast elkaar maar ik ging voor de bus. Mijn vader vond het wel mooi maar ging al gouw koffiedrinken. Samen met mijn maat zijn we bijna alle busjes na gegaan en beoordeeld op roest en de staat waar de bus in verkeerde met de kennis die wij hadden. We werden geholpen door de verkoper die eerlijk en aardig is.

De keuze viel op een goed in de lak zittende T2 b waarvan de motor goed was. De verkoper raden mij die af omdat ik hem vertelde dat ik toch een busje helemaal wil opknappen, en dan kon ik beter een nog betere bus kopen dan deze. Dit busje kwam namelijk uit Finland en was al veel aan het frame gelast wat er niet goed uit zag.

Met deze kennis ben ik naar huis gegaan om er over te denken wat ik ging doen, er was toch zo veel keuze!

Het begin

Na heel wat jaartjes had ik eindelijk financieel gezien alles voor elkaar en kon ik elke dag actief zoeken naar een busje. Uit eindelijk had ik er een gevonden op autoscout, het was een T2 b. ik zat ongeveer een maantje te bedenken of ik hem wel wou, toen ik er achter kwam dat deze te koop stond in Amersfoort (erg dit bij huis) ben ik meteen gaan bellen. De dag voor dat ik belde was hij verkocht. Helaas er komen nog wel meer kansen.